Ψάχνοντας το τέλειο

Μην μου πείτε πως εσείς δεν ψάχνεται για το τέλειο γιατί θα γελάσω. Ακούω τους διάφορους που λένε πως μπορούν να ζήσουν με το ικανοποιητικό , με αυτό που -απλά, ''τους κάνει'' . Μα πώς μπορείς όμως να ζήσεις με κάτι λιγότερο από αυτό που αξίζεις? από αυτό που φτιάχτηκε για σένα , που είναι το άλλο σου μισό. Και γιατί κανείς θα πρέπει να αλωνίσει όλο τον κόσμο για να το βρει? δεν θα ήταν υπέροχο αν ο καθένας μας ήταν με αυτόν που ήθελε? γιατί λοιπόν ο κόσμος δεν είναι έτσι φτιαγμένος ώστε ο καθένας να παίρνει αυτό που θέλει? Γιατί απλά , αν ο κόσμος ήταν φτιαγμένος έτσι , οι σχέσεις θα έπρεπε να λέγονται ομάδες μπάσκετ , γιατί αν ο Γιώργος ήθελε την Άννα και την Άννα την ήθελαν άλλοι τρις και η Άννα ήθελε τρις άλλους , γρήγορα-γρήγορα έχουν μαζευτεί οχτώ ( 1+1+3+3=8!) και με οχτώ άτομα , κατεβάζεις εύκολα μια ομάδα!  Επιπλέον ,πως θα καταλάβεις ότι βρήκες το τέλειο ? με την πρώτη ματιά? Ή θα πρέπει να τον γνωρίσεις καλύτερα και στην πορεία θα έρθει η διαπίστωση ? γιατί αν ισχύει το δεύτερο θα σπαταλήσεις πολύ χρόνο σε ανούσιες γνωριμίες , άλλα θα μου πεις αν είναι το τέλειο δεν θα το καταλάβεις αμέσως?. όμως αν δε σου αρέσουν τα μαλλιά του ? ή τα ρούχα του? τότε δεν είναι το τέλειο? και αν είναι το τέλειο και άπλα σήμερα ντύθηκε έτσι επειδή  -τυχαία ( το σύμπαν συνωμοτεί πάλι!) ,κάτι του συνέβη? Και ας υποθέσουμε πως εσύ , μετά από απίστευτες αστοχίες , ατελείωτες γκάφες και απύθμενες χαζομάρες , βρίσκεις το τέλειο (ουαουυ)! τον κοιτάς , χαμογελάς , ξέρεις πως είναι Αυτό , τα πόδια σου έχουν μουδιάσεις , δεν αισθάνεσαι τα χέρια σου , τα χείλη σου έχουν στεγνώσει και ακούς τους χτύπους της καρδίας σου να πολλαπλασιάζονται , λεπτό το λεπτό , δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο , αποφασίζεις να του μιλήσεις , με πολύ αργές  κινήσεις τον πλησιάζεις με το ίδιο πάντα μελό βλέμμα , τον αγγίζεις ,σε κοιτάει ,ανοίγεις γλυκά το στόμα και πριν αρθρώσεις την πρώτη λέξη , σε προλαβαίνει και λέει '' τρέχει κάτι? για σπάσε!'  ποιος φταίει εκείνη την στιγμή ? ποιος?? το σύμπαν ? το δωδεκάθεο? ποιος? ή εσύ δεν είχες ξυπνήσει καλά και νόμιζες πως είδες το τέλειο μπροστά σου? Όπως και να έχουν τα πράγματα , οποίος και να φταίει  , ένα είναι το συμπέρασμα:
ακόμα και αν το τέλειο υπάρχει κάπου εκεί έξω , ακόμα κι αν το είδαμε μια φορά σε ένα όνειρο που έχουμε ήδη ξεχάσει , δεν πρόκειται να το βρούμε ΠΟΤΈ! και όχι γιατί δεν φάγαμε την τελευταία κουταλιά από το πιάτο , αλλά επειδή θα έρθει αυτό ,μόνο του ,την κατάλληλη στιγμή , ποια είναι η κατάλληλη στιγμή?? αν τα ξέραμε όλα αγαπητοί μου δεν θα είχε ουσία να παίξουμε στο παιχνίδι που λέγετε ''έρωτας'' .!
τα λέμε την επόμενη φορά ,
love&light to all
     carpe diem